lahaine.org
Nacionales E.Herria, Medio Oriente :: 30/07/2018

En referencia al artículo Sobre Siria publicado el sábado 28 de julio en Gaur8 de Naiz

Siriaren Alde
Sobre el artículo “Siriako ipar-ekialdean Estatu islamikoaren aurkako guda amaituta, atzerriko indarren jokaerak zalantza pizten du” publicado ayer 28 de julio en Gaur8

[Euskara]

SIRIAREN ALDE atzo uztailak 28 larunbata NAIZeko Gaur8n argitaratuko “SIRIAKO IPAR-EKIALDEAN ESTATU ISLAMIKOAREN AURKAKO GUDA AMAITUTA, ATZERRIKO INDARREN JOKAERAK ZALANTZA PIZTEN DU” artikuluaren harira.

1- Hasteko, NAIZen Gaur8k Sirian dauden pertsona kurduak turkiar eta siriar gobernuen asmoen beldur direla berresten du, Recep Tayyip Erdoğanek zuzentzen duen turkiar gobernu erreakzionarioa eta 10 alderdi politikoz zein 2011ko ekainetik oposizio demokratikoarengatik osatua dagoen Bashar al Assadek zuzentzen duen siriar gobernu aurrerakoia parekatu nahiean.

Baieztapen hau gauzatzeak siriar egunerokotasuna ez ulertzea dakar berarekin, non PYD alderdi politiko kurdua eta Fronte Nazional Aurrerakoiaren Siriar Gobernu zilegiak jakinezko negoziazioak bi hilez daramatzaten jada. Negoziazio hauek bide onetik doaz PYD berak positibotzat jo baititu eta bi aldeen parte-hartzeak. Ostiral honetan, hain zuzen ere, Siriatik dagoeneko informa da SDFek Al-Raqqa hiria eta Al-Hasaka eremuko herriak bueltan emango lizkiokela Siriar Gobernuari. Hauei Taqbako uharkaren (siriar uharkarik handiena) itzultzea zein Gobernu eta SDFen lankidetza Idlib-en borrokatzeko batuko litzaizkieke, elkarrizketak era egokian doazelarik siriar iturrien arabera. Kontaktu hauek SDFek kontrolpean dituzten gas eta petrolio putzu erraldoiak eta zenbait muga-bide bueltan ematea lekarkete ere.

Hitzarmenak Al-Hasaka, Qamishli, Ras al-Ayn eta Amoudan abian da siriar iturriek diotenagatik eta ordainetan siriar zonalde kurduek esate baterako kurduaren ikasketa plan zehatza, Petrolioaren Ministerio eta zerbitzu militar laburragoa lortuko luketela iragarri da. Hare gehiago, Siriar Kontseilu Demokratkoak (SDFen maila politiko gorenaren atala) Ilham Ahmeden bidez fase berri baten marko gisa Damasko, Haman, Homsen zein Latakian bulegoak irekiko dituztela iragarri du. Hala, Siriar Gobernua (duela 90 urte Turkiatik ihes egin duten kurduak anparatu dituenak geroago PKK babestu, entrenatu eta finantzatzeko) Gobernu Turkiarrarekin (gaur arte herri kurduaren aurkako hamaika sakailaketaren arduradun dena Turkia, Irak eta Sirian) alderatzea sutsuki arbuiatzen dugu.

2-“SDFk Siria laiko, demokratiko eta federalaren alde borrokatzen du.”

Esaldi hau aizuna izateaz gain siriar historia gertua faltsutzea du xede SDFei aurpegia garbitzeko.

SDFak osatzen dituzten taldeak ez dira soilik kontserbadoreak, ez bada siglak aldatzea onetsi zuten Jabhat al Nusra (Al-Qaeda Sirian) taldeko zein DAESH taldeetako soldadu takfirien batailoi ohi andana daude barnean. SDFen multzo arabiarrak eratzen dituzten gainontzekoak “Siriar Armada Libre” talde salafistaren kide izan dira edo Al-Qaedarekin lubakia parteka izan dute.

Aipagarria da SDFek kontrolatzen duten basamortu eta lur-eremu gehientsuena gehiengo suni zabala duela, hortaz Ekialde Hurbilean globalki ematen den gisa, laikotasuna ez da bertan ulertzen Euskal Herrian bai uler dezakegun moduan. Beharbada jendarte sekular batez mintza gintezke komatxo ugarirekin hartuz siriar zonalde zehatz horren konplexutasuna dela eta, baina sekula ez jendarte laiko batez, aldarrikatzeko eginezin dena.

Gogoratu besterik ez dugu egin behar “Liwa Owais al-Qorani” edo “Al-Raqqako Iraultzaileak” brigada salafistekin gertatutakoa, SDFetan integratu baino lehen DAESHekiko leialtasuna zin egin zutenak.

Bukatzeko, SDFek (egun Siriaren %29 kontrolatzen dutela) 2015eko urrian sortuak izan zirelari errepara behar diogu, hots, nazioarteko legedia betez Errusiar Federazioa Siriar Parlamentuaren sorospen deiaren ondoren Siria militarki laguntzen hasi eta hilabetera, SDFak sortzeko mugimendu hau beraz AEBek Siriar Gobernua eraitsia izango ez zela Siria beste Libia bat bihurtzeko asimilatzerakoan eman zen, horretarako nazioarteko legedia zeharo hautsiz eta Siria inbadituz.

3- “Afrinen ez Al-Assadek ezta nazioarteko aliatuek ere (Errusia eta Iran) ez zuten ezertxo egin”

Beste behin, errotik faltsua da Gobernu Siriarrak Afrin abandonatu izana. Izan ere, eremuko egunerokotasunaz jakitun den edonor badaki SDFak azken urte honetan Deir Ezzor probintzian ISIS erasotu gabe egon direla, ISISek bertan eragindako siriar soldaduen odoluste eta erailketak babestuz. Aitzitik, Siriar Armadak osoki ezberdin joka zuen otsail honetako Afrineko inbasioan.

Horren ageriko demostrazio da Siriar Armadaren NDFetako (Nazio Defentsarako Indarrak) soldaduak Afrinengatik borrokatzera eta bertako herritarrak babestera joan zirela Siriar Armada Ghouta eta Idliben askatzeetan nahikoa pairatzen ari zenean. Beharrezkoa da eguneko ratioa hildakoei begira NDFetan YPG/Jren ia bikoitza izan zela, doilorra izanik NAIZeko Gaur8k Siriar Gobernuak ezertxo ere egin ez zuela adieraztea. Horren adibide dira eguneroko konboi militarren zein elikagai eta sendagaien bidalketak Afrinera turkiar inbasioa ematerakoan, “Siria Iparraldeko Konfederazioak” berak onartu duena..

Halaber, Iran eta Errusiar Federazioak euren burua bermatzaile bezala jarri zuten Turkiako estatuak Afrin erasotu ez zezan Afrin Siriar Gobernuarekin federatuz gero, egun uztailean suertatzen ari diren elkarrizketetan kurduar gehiengoa duten zonalde askotan ematen ari den tankerakoa. Afrineko Herrizaintzak bat egiten zuen bitartean, Qamishlitik (PYDaren egoitza administratiboan) AEBek Afrin presionatu zuten Siriar Gobernuarekin akordiorik egon ez zedin eta NDFetan tropak ez integratuz. Prozesu hau Damasko edo Aleppoko auzo kurduetan eman da jada edota esaterako, tamalez azken egunotan berria den Suweidan (doluan orain asteazken honetan 230 eraildako utzi dituen atentatu suizida odoltsuaren ondoren) non komunitate drusoak agintzen duen, NDFetan integraturik.

Afrineko inbasioan Siriar Gobernuak jaretasun osoa eskaini zion YPG/Jri Afrinen iraniar fabrikazio eta baimena zuten Toophan2 ATGMak (Tanke aurkako misil gidatuak) jasotzeko, Hezbollahk PKKri entrega zizkionak Afrinen bertan, hauekin gaur arte YPG-YPJk tanke turkiar inbaditzaileak suntsitzen ari dituelarik. Beraz, Siriar Gobernuak zein Iranek aurre egin zioten Turkiari (NATOko bigarren armada indartsuenari) Afinen.

Errusiar Federazioari dagokionez, testuan berresten diren esaldi batzuk jaurti baino lehen gako da oinarrizko zenbait premisa ulertzea. Hala, NATOren estatutuetako 5. artikuluak NATOko herrialde bat erasotua izatekotan NATO osoak armada erasotzailearen aurka egin behar duela argi uzten du. Hau da, Errusiar Federazioak Turkiari tiro egin edo bonbardatu izan balio, NATOk gerra adieraziko liokeen Errusiar Federazioari, argi eta garbi.

Baina edozerren gainetik, argi azpimarra nahi dugu Siriar Gobernuak bateria antiaereoak Idlib iparraldean esleitu zituenetik turkiar Estatuak bost egunez eman zuela Afrin bonbardatu gabe, otsailak 8 ostegunean Deir Ezzorren SDFek (DAESH eta Jabhat al Nusra ohiak tartean) eta euren babesle diren AEBek gobernuaren aldeko tropen aurkako sarraskia gauzatu zuten arte. Asteak eman eta gero DAESHen erasoak pairatzen Eufrates ibai ekialdetik eta SDFek ez zutela DAESH erasotzen ikusirik, Siriar Armadak Eufrates ibai mendebaldetik aitzinatzea erabaki zuen DAESHi aurre egiteko. Une hartan, SDFek eta euren abiazioa den United States Air Forcek (USAF) 300 soldadu siriar bonbardatu zituzten ezen eurek Koniko eta Al Omar eremuetara (Siriako gas eta petrolio putzurik handienak eta SDFen lur pilaketaren zatia) gerturatzen ari zirela “interpretatu” baitzuten.

Era honetan, ankerkeri honen ondoren eta Afrineko SDFek gertakari hau errefuxatzen ez zutela ikusirik Siriar Gobernuak aipatutako bateria antiaereoak Damasko aldera mugitu zituen. Bateria hauek bide batez, asteburu horretan bertako otsailak 10ean Entitate Sionistaren F-16 hegazkina eraitsi eta Apatxe gerra helikoptero bat hondatzea lortu zuten, garbi geratuz Siriar Gobernuak bere puntako armategia igorri zuela Afrinera, Siriar Gobernuak Afrin lagundu ez zuelaren teoria iruzurgileak ezeztatuz.

Aldiz, Siriar Armadak igarotze askea lagatzen zuen bitartean Afrin defenda nahi zuen edozein etnia zein erlijioko siriar herritarri, NAIZen Gaur8ren artikuluak ez du Eufrates ibai ekialdean (SDFen menpeko lur eremuan) zer gertatu zen azaltzen. Eufrates ibai ekialdean, egunero YPG/J-k Afrineko euren neba-arrebak militarki defendatzera Ain al Arab/Kobane, Al-Hasaka eta Al-Raqqatik joango zirela hots egin eta gero (Afrin gehiengo kurdu bat zuen Eufrates mendebaldeko toki bakarra izanik), otsaila erdi aldean egoera erabat aldatu zen. AEBek YPG/J-ri Afrinera borrokatzera joatekotan euren laguntza militarra bertan behera utziko ziotela helarazi zioten, YPG/J-ek atzera eginez eta Eufrates ibai bera ez zeharkatuz Afrineko YPG/J-en defentsan.

4- “Kurduak eta erregimena” zein nola Al-Raqqa “askatua” izan zen.

Al-Raqqa aipatzerakoan, siriar hiri garrantzitsu honek ez du emakume aurpegirik egun, baizik eta hiriaren erakinen %80 suntsituta izatearen aurpegia, SDFen abiazioak Al-Raqqako hartzean jaurtiriko fosforo zuri aurpegia eta gerra osoko herritarren sarraskirik erraldoeina jasan izanaren aurpegia, guztiak gizonak diren agure zahar kontserbadore tribalen esku egoteaz gain, SDFen Deir Ezzorren legez. NAIZen Gaur8ri beste behin ahantzi egiten zaio ekaina honetan Al-Raqqara lehen aldiz argia, telefonoa zein elektrizitatea heldu dela eta ez SDFak babesten dituzten herrialde inbaditzaileengatik (Amerikako Estatu Batuak, frantziar Estatua, Saudia, Emiratoak edo Qatar) ez bada Siriar Gobernuari esker. Azkenik, “Siriar Erregimena” terminoaren uneoroko erabilera “Siriar Gobernu” beharrean ohartarazi nahi dugu, termino hau Sirian erabilia izanik baina Euskal Herrian kutsu guztiz ezberdina duena eta sozialki aski negatiboa hauteskundeetan hautatua izan den gobernu bati erreferentzia burutzerakoan.

________________

SIRIAREN ALDE

[Castellano]

Siriaren Alde en referencia al artículo “Siriako ipar-ekialdean Estatu islamikoaren aurkako guda amaituta, atzerriko indarren jokaerak zalantza pizten du” publicado ayer sábado 28 de julio en Gaur8 de NAIZ sobre la situación actual que atraviesa Siria.

1- Gaur8 de NAIZ afirma que las personas kurdas de Siria tienen miedo de los intereses de los gobiernos turco y sirio, tratando equiparar al gobierno reaccionario turco de Recep Tayyip Erdoğan y al gobierno progresista sirio compuesto por 10 partidos políticos y desde junio de 2011 también por la oposición democrática que lidera Bashar al Assad.

Realizar esta afirmación implica no comprender la actualidad de Siria en la que el partido político kurdo PYD y el legítimo Gobierno Sirio del Frente Nacional Progresista llevan dos meses llevando a cabo negociaciones públicas. Estas negociaciones van por buen camino según todas las fuentes sirias ya que el propio PYD ha valorado positivamente estas conversaciones en las que ambos actores están participando. Este mismo viernes, por ejemplo, se informó desde Siria que las SDF van a devolver la ciudad de Al-Raqqa y pueblos de Al-Hasaka al Gobierno Sirio. Se le sumarían a la devolución de la presa de Taqba (mayor presa del país) y la colaboración entre Gobierno y SDF para luchar en Idlib, por lo que las conversaciones avanzan de manera positiva. Estos contactos implicarían transferir los pozos gasísticos y petrolíferos que ahora mismo controlan las SDF junto con algunos pasos fronterizos.

El acuerdo se está implantando ya en Al-Hasaka, Qamishli, Ras al-Ayn y Amouda según fuentes sirias y a cambio las zonas kurdas de Siria lograrían un plan de estudios específico kurdo, el Ministerio de Petróleo y un servicio militar más breve. Es más, el Consejo Democrático Sirio (el órgano político de mayor rango de las SDF ha afirmado por medio de Ilham Ahmed que como parte de una nueva fase abrirán oficinas en Damasco, Hama, Homs y Latakia. Por lo tanto, rechazamos querer poner en un mismo nivel al Gobierno Sirio (que ha acogido a los kurdos que han huido de Turquía desde hace 90 años para después apoyar, entrenar y financiar al PKK) con el Gobierno Turco (responsable hasta el día de hoy de continuadas masacres contra el pueblo kurdo en Turquía, Irak o Siria).

2-“SDFk Siria laiko, demokratiko eta federalaren alde borrokatzen du.”

Esta frase es falsa y trata de prostituir la historia cercana de Siria para lavar la imagen de las SDF.

Los grupos que forman parte de las SDF no son solo conservadores, sino que hay numerosos ex-combatientes takfiríes de Jabhat al Nusra (Al-Qaeda en Siria) e incluso batallones de takfiríes ex-miembros de DAESH que accedieron a cambiar de siglas. El resto de grupos que hoy conforman las SDF árabes han sido miembros del salafista “Ejército Libre Sirio” y han compartido trinchera con Al-Qaeda en Siria.

Cabe reseñar que el desierto y la mayoría del territorio que controlan hoy las SDF es de amplia mayoría suní, por lo que tal y como ocurre de manera global en Oriente Medio, el laicismo no se entiende como sí lo entendemos en Euskal Herria. Cabría hablar de una sociedad secular cogiéndola con numerosas pinzas dada la complejidad de esa exacta zona de Siria, pero no de una sociedad laica, algo inviable de reivindicar.

Sin ir más lejos, no hay más que observar lo que ha ocurrido con grupos como “Liwa Owais al-Qorani” o con la brigada “Revolucionarios de Al-Raqqa”, grupos salafistas ambos y que han llegado incluso a jurar lealtad a DAESH antes de integrarse en las SDF.

Para finalizar hay que reparar en el concepto básico de que las SDF (que actualmente controlan el 29% de Siria) fueron creadas en octubre de 2015, precisamente un mes después de que la Federación Rusa entrara a ayudar militarmente en Siria contra los grupos salafistas a petición del Parlamento Sirio y cumpliendo con la Legalidad Internacional. Este movimiento de creación de las SDF se dio por tanto en cuanto los EEUU asimilaron que el Gobierno Sirio no iba a ser depuesto para convertir a Siria en una nueva Libia, quebrando para ello la Legalidad Internacional e invadiendo Siria.

3- “Afrinen ez Al-Assadek ezta nazioarteko aliatuek ere (Errusia eta Iran) ez zuten ezertxo egin”

De igual modo, es de nuevo falso que el Gobierno Sirio haya dejado abandonado a Afrín en la invasión turca que Siria sufrió en en febrero. No en vano, cualquier persona que se haya informado de la actualidad sabe que pese a que las SDF han estado todo este último año sin atacar a ISIS en el desierto y apoyando las matanzas a soldados sirios y sirias en la provincia de Deir Ezzor, en cambio en Afrin el Ejército Sirio ha actuado de manera diametralmente opuesta.

Demostración inequívoca de ello son los soldados de las NDF (Fuerzas de Defensa Nacional) pertenecientes al Ejército Sirio que acudieron a combatir para ayudar a los habitantes de Afrin, mientras el resto del Ejército Sirio combatía en Ghouta e Idlib contra los grupos salafistas.. Urge decir que el ratio de muertes por día en la defensa de Afrin de las NDF fue el casi doble que el de las YPG/J como así ocurrió, por lo que es ruin declarar que el Gobierno Sirio no hizo nada por salvar Afrin como afirma Gaur8 de NAIZ. Ejemplo de ello son el paso de convoyes militares y envíos diarios de tanto alimentos como medicinas por parte del Gobierno Sirio a los habitantes de Afrin durante la invasión turca, algo que ha reconocido incluso la autodenominada “Confederación del Norte de Siria”.

Asimismo, Irán y la Federación Rusa se ofrecieron como garantes de que Turquía no atacara Afrin si esta región se federaba con el Gobierno Sirio tal y como está dándose en las conversaciones de esta misma semana de julio en numerosas ciudades de mayoría kurda como ya hemos mencionado. Mientras que la gobernación de Afrin estaba de acuerdo, desde Qamishli (capital administrativa del PYD) EEUU presionó a Afrin para que no se llegara a un acuerdo con el Gobierno Sirio ni se integraran sus tropas en las NDF. Este proceso ha ocurrido en barrios kurdos de Damasco y Aleppo o por ejemplo, ya que desgraciadamente está reciente, en Suweida (de luto ahora tras el brutal atentado suicida de este pasado miércoles con un saldo de 230 asesinados) donde la manda comunidad drusa, integrada en las NDF.

En la invasión de Afrin, el Gobierno Sirio le dio vía libre a las YPG/J para recoger en Afrin los ATGM (Misiles Anti-Tanque Guiados) Toophan2 con fabricación y permiso iraní entregados por parte de Hezbollah al PKK en la misma Afrin con los que las YPG-YPJ están destruyendo la mayoría de los tanques invasores turcos. Por lo tanto, tanto el Gobierno Sirio como Irán hicieron frente a Turquía (el segundo ejército más potente de la OTAN) en Afrin.

En cuanto a la Federación Rusa, es vital comprender una premisa básica antes de afirmar ciertas frases que se ven en el texto. En efecto, el 5º artículo de los Estatutos de la OTAN establece que de darse el caso en el que un Ejército de la OTAN sea atacado, toda la OTAN debe actuar contra el Ejército atacante. Es decir, si la Federación Rusa hubiera disparado o bombardeado a Turquía, la OTAN hubiera declarado una guerra contra la Federación Rusa, así de simple.

Pero por encima de todo, hay que subrayar el hecho de que desde que el Gobierno Sirio estableció baterías antiaéreas en el norte de Idlib el 3 de febrero, el Estado turco estuvo sin bombardear Afrin durante cinco días, hasta que el jueves 8 de febrero sucedió la injustificable masacre de tropas gubernamentales con cientos de asesinados a manos de las SDF (ex DAESH y ex Jabhat al Nusra) y sus patrocinadores de EEUU en Deir Ezzor, Tras semanas acumulando bajas mortales por ataques del DAESH desde el este del río Éufrates y en vista de que las SDF no atacaban a DAESH, el Ejército Sirio decidió avanzar desde el oeste del río Éufrates para hacer frente a DAESH. Es en ese instante, las SDF y su aviación United States Air Force (USAF) bombardearon a 300 soldados sirios ya que “interpretaban” que se habían acercado a Koniko y Al Omar (mayores pozos de gas y petróleo sirios respectivamente y parte del acopio de territorio de las SDF).

Este macabro ataque, sumado al no rechazo de él por parte de las SDF de Afrin, trajo el comprensible desplazamiento de dichas baterías antiaéreas hacia Damasco. Baterías por cierto que ese mismo fin de semana, el día 10 de febrero, lograron derribar un avión de combate F-16 de la Entidad Sionista y dañar un helicóptero de guerra Apache, por lo que queda más que claro que el Gobierno Sirio envió lo mejor de su arsenal a Afrin, quedando desmentidas esas tramposas teorías de insolidaridad o abandono a Afrin por parte del Gobierno Sirio.

En cambio, mientras que el Gobierno Sirio dejaba paso libre a todas y todos los habitantes sirios de toda etnia y religión que querían defender Afrin, el artículo de Gaur8 en NAIZ no explica lo que ocurrió al este del rio Éufrates (territorio controlado por las SDF). Al este del río Éufrates, tras anunciar YPG/J diariamente que estaban preparándose desde Ain al Arab/Kobane, Al-Hasaka y Al-Raqqa para acudir en auxilio militar de sus hermanos y hermanas de Afrin (único enclave mayoritariamente kurdo al oeste del río Éufrates), a mediados de febrero la situación dio un vuelco. EEUU comunicó a YPG/J que en el caso de ir a combatir a Afrin les suspendería su ayuda militar en Siria, por lo que YPG/J reculó y no cruzó ni tan siquiera el río Éufrates para socorrer a las YPG/J de Afrin.

4- “Kurduak eta erregimena” y cómo fue “liberada” Al-Raqqa.

Al mencionar Al-Raqqa, esta importante ciudad de Siria actualmente no tiene rostro de mujer sino rostro de 80% de edificios destruidos, rostro de fósforo blanco lanzado por la aviación de las SDF en la toma de Al-Raqqa y rostro de haber padecido los bombardeos en alfombra de la USAF en la mayor masacre de habitantes de toda la guerra, además de estar liderada por ancianos conservadores tribales, todos hombres, al igual que en Deir Ezzor.

A Gaur8 de NAIZ se le vuelve de nuevo a olvidar que a Al-Raqqa este mes de junio ha llegado por primera vez luz, teléfono y electricidad pero no gracias a los países invasores que componen las SDF (EEUU, Estado Francés, Saudia, Emiratos o Qatar) sino gracias al Gobierno Sirio.

Por último, remarcar el constante uso del término "Régimen sirio" en lugar de "Gobierno sirio" en el artículo, siendo este un término utilizado en Siria pero que en Euskal Herria tiene una connotación diferente y socialmente muy negativa para referirse a un gobierno votado en las urnas.

SIRIAREN ALDE

 

Este sitio web utiliza 'cookies'. Si continúas navegando estás dando tu consentimiento para la aceptación de las mencionadas 'cookies' y la aceptación de nuestra política de 'cookies'.
o

La Haine - Proyecto de desobediencia informativa, acción directa y revolución social

::  [ Acerca de La Haine ]    [ Nota legal ]    Creative Commons License ::

Principal